Niedożywienie w chorobie nowotworowej, co robić by ograniczyć niekorzystny wpływ na proces leczenia

Niedożywienie w chorobie nowotworowej, określane jako utrata ponad 10% wagi prawidłowej, uważa się za zły czynnik rokowniczy. Wpływa ono na zwiększenie ilości powikłań pooperacyjnych, szczególnie w przypadku nowotworów przewodu pokarmowego, płuc oraz narządu rodnego. Chorzy niedożywieni są częściej narażeni na infekcje dróg oddechowych, zropienie ran pooperacyjnych i powikłania gojenia się zespoleń wewnątrzbrzusznych. Zwiększa to, nie tylko długość pobytu w szpitalu, koszty leczenia i bardzo obniża jakość życia chorych, ale często prowadzi też do odroczenia dalszych etapów niezbędnego procesu leczenia (jak chemioterapia czy radioterapia) obniżając tym samym skuteczność całego procesu leczenia.

Niedożywienie często dotyczy także chorych, u których nie stwierdza się dużego spadku wagi oraz u chorych otyłych, u których szczególnie trudno byłoby podejrzewać niedożywienie. Jednak niedożywienie w chorobie nowotworowej jest procesem metabolicznym i może dotyczyć każdego chorego.

Uważa się, że okres 7 dni jest najdłuższym okresem niepełnego, niewystarczającego przyjmowania pokarmów, który chory może tolerować bez potrzeby wdrażania leczenia żywieniowego. Często stan taki występuje w przypadku problemów z przechodzeniem pokarmów wynikających z samej choroby nowotworowej (np. guz przełyku utrudniający przechodzenie pokarmów do żołądka, guz żołądka powodujący wymioty, guz jelita grubego powodujący niedrożność), ale jest także wynikiem braku apetytu spowodowanym stresem związanym z faktem zachorowania na raka.

Czas pomiędzy zapisaniem chorego do szpitala na leczenie a terminem przyjęcia można wykorzystać na poprawę stanu odżywienia. Czasami trudno uzyskać odpowiednią ilość kalorii nie zmieniając dotychczasowych nawyków żywienia i wówczas warto pomyśleć o lekach żywieniowych, dostępnych w aptekach, które pomagają uzyskać dodatkowo 300-600 kcal na dobę.

Produkty te zawierają wiele niezbędnych substancji, wykorzystywanych przez organizm chorego w okresie po operacji, takich jak alanina, glutamina czy kwasy omega-3 i wiele innych. Zastosowanie takiego żywienia w czasie oczekiwania na przyjęcie do szpitala pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań pooperacyjnych, skraca czas pobytu w szpitalu i poprawiając stan ogólny organizmu wspomaga efektywność procesu leczenia.