Chłoniak – podstępny nowotwór układu odpornościowego

20.09.2021

Wrzesień to Miesiąc Świadomości Nowotworów Krwi, a tym samym dobra okazja, by dowiedzieć się więcej na temat chłoniaków, czyli najczęściej występujących nowotworów układu odpornościowego. Wiedza o chorobie, jej niespecyficznych objawach, podtypach i leczeniu może ułatwić wczesne wykrycie chłoniaka, które jest kluczowe w przebiegu leczenia. Dzięki rozwojowi nauki medycyna oferuje chorym coraz więcej opcji, w tym tych najbardziej nowoczesnych, jak terapie CAR-T przy opornym bądź nawrotowym chłoniaku rozlanym z dużych komórek B (DLBCL).

Chłoniaki mogą różnić się zarówno miejscem powstawania nowotworu, jak i stopniem złośliwości. Jednym z najczęstszych ich rodzajów są chłoniaki nieziarnicze (Non-Hodgkin Lymphoma – NHL), które należą do grupy nowotworów układu limfatycznego i w Polsce stanowią ok. 2% wszystkich nowych przypadków zapadalności na nowotwory złośliwe. NHL rozwija się poprzez nieprawidłowy rozwój limfocytów. Ich niekontrolowane gromadzenie się powoduje wypieranie pozostałych rodzajów krwinek białych i w konsekwencji osłabienie zdolność organizmu do walki z infekcją.

Istnieje wiele różnych podtypów NHL. Najczęstszym występującym rodzajem jest chłoniak rozlany z dużych komórek B (diffuse large B-cell lymphoma - DLBCL), który stanowi 30-40% zachorowań na chłoniaka złośliwego nieziarniczego, jest agresywny i trudny do leczenia.

Jakie są objawy chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL)?

Objawy choroby najczęściej nie dają jasnych sygnałów, szczególnie w początkowym stadium, a ewentualne symptomy chłoniaka mogą przypominać zwykłe przeziębienie. Pierwszym objawem jest często szybko postępujące powiększenie węzłów chłonnych w okolicach szyi, pod pachami lub w pachwinach, które mogą, ale nie muszą, być bolesne. Ogólne symptomy DLBCL mogą obejmować gorączkę, utratę masy ciała, powtarzające się nocne poty i uczucie zmęczenia. Dlatego w momencie zauważenia któregokolwiek z niepokojących objawów kluczowe jest, by jak najszybciej skonsultować się z lekarzem w celu wykluczenia lub potwierdzenia podejrzenia chłoniaka.

Leczenie w DLBCL

Podtyp i stadium choroby mogą wpływać zarówno na rokowanie, jak i na wybór metody leczenia. DLBCL to szczególnie agresywny rodzaj nowotworu, dlatego kluczowe jest szybkie wdrożenie ścieżki terapeutycznej. Niezwykle istotna jest komunikacja między lekarzem a pacjentem, wspólne omówienie i opracowanie planu leczenia. Celem leczenia DLBCL jest osiągnięcie przez pacjenta całkowitej trwałej remisji, która oznacza, że nie występują u niego żadne oznaki choroby.

Podstawową formą leczenia jest chemioterapia, połączona u niektórych pacjentów z radioterapią. W przypadku nawrotu choroby wykorzystuje się bardziej intensywne metody leczenia. Jedną z innowacyjnych opcji u pacjentów dorosłych z oporną lub nawrotową postacią choroby po niepowodzeniu innych opcji terapeutycznych może być terapia CAR-T, czyli przygotowywana indywidualnie, jednorazowa terapia genowo-komórkowa, która do walki z nowotworem wykorzystuje układ odpornościowy dzięki poddaniu modyfikacji genetycznej limfocytów T pacjenta. W wyniku tej ingerencji limfocyty zyskują dodatkowy receptor, wychwytujący i niszczący komórki nowotworu.