Nowe podejście w diagnostyce i leczeniu raka żołądka

Rak żołądka, ze względu na niecharakterystyczne objawy, bardzo często wykrywany jest w postaci zaawansowanej. Leczenie tego nowotworu polega zazwyczaj na wykonaniu wycięcia żołądka lub jego części wraz z regionalnymi węzłami chłonnymi. Jednak złe rokowanie w zaawansowanych postaciach tego nowotworu spowodowało konieczność szukania innych sposobów leczenia.

Obecnie uważa się, że zastosowanie leczenia przedoperacyjnego może poprawić rokowanie u chorych zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Chemioterapia przedoperacyjna zwiększa odsetek przeżyć chorych z rakiem żołądka. Leczenie skojarzone (chemioterapia, zabieg operacyjny) powinno być obecnie rozważane w każdym przypadku raka żołądka.

Klasyfikacja TNM, opublikowana w 2010 roku, zwraca uwagę na jeszcze inny aspekt zaawansowania raka żołądka. Zaleca mianowicie badanie obecności komórek nowotworowych w płynie z jamy otrzewnowej. W sytuacji, gdy są one obecne, zaawansowanie choroby ocenia się jako M1, czyli obecność przerzutów odległych. W takiej sytuacji sam zabieg operacyjny jest niewystarczający i należy rozważyć leczenie uzupełniające, jaki może być chemioterapia systemowa (podawana droga dożylną), chemioterapia dootrzewnowa (Dootrzewnowa Hemioterapia Perfuzyjna w Hipertermii - HIPEC) lub HIPEC i chemioterapia systemowa. Obecność komórek nowotworowych w płynie z otrzewnej jest niekorzystnym czynnikiem rokowniczym, podobnie jak podwyższony poziom markerów we krwi: CEA i CA 19-9.

Obecnie coraz częściej zaleca się wielostopniowe postępowanie diagnostyczno-lecznicze w raku żołądka. Po ustaleniu obecności guza żołądka i określeniu stopnia zaawansowania miejscowego (wielkość guza, umiejscowienie, naciekanie innych narządów, powiększone węzły chłonne, typ nowotworu) za pomocą gastroskopii, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, badania wycinków z guza, chory kwalifikowany jest do zabiegu laparoskopii diagnostycznej. Zabieg ten pozwala ocenić stopień zaawansowania miejscowego guza, obecność przerzutów do otrzewnej, pozwala na pobranie płynu z jamy otrzewnej i zbadanie, czy są w nim obecne komórki nowotworowe, oraz na pobranie wycinka z guza w celu określenia obecności receptorów HER2. Gdy receptory te są obecne, jest możliwe zastosowanie terapii celowanej z użyciem Herceptyny.

Zebrane informacje z badań diagnostycznych i laparoskopii diagnostycznej pozwalają na podjęcie decyzji odnośnie indywidualnego leczenia chorego, na które składają się: chemioterapia przedoperacyjna, operacja, HIPEC, uzupełniająca chemioterapia pooperacyjna. Ten sposób postępowania (indywidualizacja leczenia) jest coraz częściej zalecanym sposobem postępowania w raku żołądka.